Η γιορτή της γυναίκας σήμερα, και αυτούς τους καιρούς που τα δικαιώματα χάνονται το ένα μετά το άλλο, ίσως θα πρέπει να αναρωτηθούμε το κατά πόσο ασφαλή είναι τα κεκτημένα. Ανθρώπινα, κοινωνικά, πολιτιστικά και ηθικά δικαιώματα που οι γυναίκες κέρδισαν με τόσους αγώνες και κόπους.
Φυσικά, όπως σε όλους τους αγώνες, όσες αγωνίστηκαν ήταν κατά πολύ λιγότερες από όσες επωφελήθηκαν, αυτό όμως δεν αλλάζει τα δεδομένα που δημιούργησαν, δεδομένα, που δεν τα προστατεύουμε η αλήθεια είναι, όσο πρέπει.
Μόλις πριν 53 χρόνια οι γυναίκες ψήφισαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, μόλις πριν λίγο 100, μια από τις πρωτεργάτριες του κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών στο Λονδίνο, βρέθηκε σε αστυνομικό τμήμα επειδή της είχαν κλέψει την τσάντα για να μάθει εμβρόντητη, ότι δεν μπορούσε καν να δηλώσει την κλοπή, αφού η τσάντα ανήκε στον άντρα της, όπως και η ίδια άλλωστε.
Μπορεί να φαίνεται ανήκουστο τώρα, αλλά πόσο πολύ προχώρησε ο κόσμος από τότε που θα μας επέτρεπε να χαιρόμαστε για την θέση της γυναίκας στον σύγχρονο κόσμο?
Σε μια παγκοσμιοποιημένη πλανητική κοινωνία που όλοι φαίνεται να αλληλοεπιδρούν με τους άλλους, η θέση της γυναίκας μοιάζει τρομερά εύθραστη και αδύναμη.
Η βία και με όποια μορφή εκφράζεται, είτε ψυχολογική είτε σωματική είτε ηθική, είναι πάντα εδώ και αποδυναμώνει - μέσα ακόμα και από δήθεν ευγενικά σχόλια- την θέση της.
Η γυναίκα είναι σωματικά συνήθως πιο αδύναμη και το καλά κρυμμένο ζώο που υπάρχει σε κάθε ανθρώπινο ον, μετρά την επιβολή ,την επιρροή και την εξουσία με μέτρο αυτό και μόνο.
Ενδοοικογενειακή βία, κοινωνική σιωπή, ψυχολογική ισοπέδωση, όλα ξεκινούν και τελειώνουν στο ποιος έχει στην κυριολεξία το ...πάνω χέρι.
Η θέση της γυναίκας είναι ένα βήμα πάνω από την θέση των παιδιών μιας και αυτά είναι θύματα των πάρα πάνω.
Ακόμα και σε δελτία ειδήσεων οι άντρες παρουσιαστές αναφέρουν μισογελώντας σε ειδήσεις και ρεπορταζάκια που θα "ελαφρύνουν το κλίμα και θα φτιάξουν την διάθεση", δείχνοντας την γυναίκα σαν ένα παιχνίδι σεξουαλικού περιεχομένου, κυρίως όμως υποταγής μέσω αυτού σε αυτούς.
Οι γυναίκες φαίνεται να βολεύονται σε αυτή την θέση και να νιώθουν πολύ πιο άνετα από το να απαιτήσουν τον σεβασμό που θα έπρεπε να έχουν από συναδέλφους κυρίως εκεί στα μέσα που καλλιεργούν και παγιώνουν αντιλήψεις.
Η Ανατολή μετακομίζει στην Δύση φέρνοντας και τις αντιλήψεις της χωρίς οι γυναικείες οργανώσεις να είναι πουθενά, για να προστατέψουν και αυτές αλλά και εμάς από τους νοσταλγούς της γυναικείας καταπίεσης και υπονόμευσης σε κάθε τομέα.
Όλα είναι θέμα εξουσίας επιβολής και δύναμης και ο πολιτισμός είναι μόνο για την μόδα, τις αυτάρεσκες σκέψεις για την καλοσύνη του ανθρώπινου είδους και την αυτοεκτίμηση του κάθε καταπιεστή που δείχνει...μεγαλοψυχία προς τον κάθε αδύναμο που βρίσκεται στον δρόμο του για να βλέπει και αυτός και οι άλλοι, κυρίως οι άλλοι, το πόσο καλός είναι.
Γιορτάζει σήμερα η γυναίκα τους αγώνες που έγιναν στο παρελθόν, και πολύ σύντομα, θα ξαναχρειαστεί να θυμηθεί ξανά, κυρίως η ίδια, ότι δεν είναι ούτε αντικείμενο αλλά ούτε και εργαλείο, παρά, ΑΝΘΡΩΠΟΣ, που του αξίζει ο σεβασμός και όχι η μεγαλοψυχία.
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου