Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

Εκκλησία και Κράτος. Κανόνες και νόμοι.

Τώρα με τον νόμο για την συμβίωση φάνηκε για άλλη μια φορά η μεγάλη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στις υποχρεώσεις του κράτους και της εκκλησίας.

Τα πράγματα όμως είναι πολύ απλά και για άλλη μια φορά, τα κάνουν δύσκολα, τα μπλέκουν ανάμεσα σε αλισβερίσια που δεν έχουν σχέση με την πίστη, και δεν θα έπρεπε να έχουν σχέση με τους νόμους.

Το κράτος πρέπει να έχει νόμους για όλους τους πολίτες.
Η Εκκλησία από την άλλη, πρέπει να φροντίζει το ποίμνιο. Αν κάποιος δεν θέλει να είναι στο ποίμνιο, είναι δικό του θέμα.
Ποιος ο λόγος των τσακωμών και του αλληλοσπαραγμού?
Ποιος ο λόγος να φέρνουν τους ιερείς σε τόσο δύσκολη θέση να παραδεχθούν ντε και καλά πράγματα που είναι στο πυρ το εξώτερον ?
 Δεν αναγκάζει κανείς κανέναν να είναι χριστιανός, και το ίδιο από την άλλη, οι Χριστιανοί δεν έχουν να δώσουν σε κανέναν λόγο για το πως πιστεύουν ότι είναι σωστή η δομή μιας κοινωνίας.
Γιατί ντε και καλά να είναι οι κακοί της ιστορίας?
Λέμε για παράδειγμα,
"Δεν είναι καλύτερα να είναι με γονείς από τα ορφανοτροφεία?"
Μα η εκκλησία δεν λέει ότι είναι καλύτερα, αλλά στο set mind της εκκλησίας, το σωστό και το πρέπον και το λογικό , είναι να υπάρχει στήριξη από την ευρύτερη οικογένεια, έτσι ώστε να μην υπάρχουν μόνα παιδιά, και αν υπάρχουν και πάνε στα ορφανοτροφεία, αυτά να είναι μια μεγάλη οικογένεια με της αρχές της εκκλησίας, γεμάτη αγάπη και υποστήριξη.Όπως η Κιβωτός για παράδειγμα , που την ξέρετε όλοι.

Δεν τα λέμε όλα και απορώ το γιατί δεν υπάρχει κάποιος στα κανάλια να λέει και αυτή την άποψη, την οποία και την ξέρω και την έχω δει και την έχω ζήσει.

Καμιά δουλειά δεν νομίζω ότι έχει η εκκλησία στα αστικά πράγματα και κακώς δεν έχει γίνει ο διαχωρισμός να κοίταγε ο καθένας την δουλειά του από το πόστο που του αναλογεί και ίσως την έκανε και καλύτερα, αντί να έχουν στον νου τους αλισβερίσια δουλειές και εξουσίες.

Θα πρέπει να καταλάβουν και οι διάφοροι που ενημερώνουν τον κόσμο, ότι η εκκλησία έχει κανόνες και δεν αρκεί η πίστη σε έναν αφηρημένο Θεό για να λες ότι είσαι μέρος του ποίμνιου και αν δεν τους τηρείς δεν μπορεί η εκκλησία να σε δεχτεί σαν μέλος.
Αυτό το όλα χύμα και τα όλα είναι θεμιτά, αλλά ήμαστε και Χριστιανοί, δεν ισχύει και λυπάμε αν σας το χαλάω αλλά δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας, και να μας πιάνει ταραχή όταν κάποιος μας θυμίζει τους κανόνες.
Αμέσως η απάντηση των περισσοτέρων είναι σχετικά με τα λάθη τις παρανομίες και τις ελλείψεις των ιερέων, αλλά και δεν καταργούμε την Άνοιξη επειδή έχουμε αλλεργίες, ούτε σταματάμε να κολυμπάμε επειδή ένα καράβι μόλυνε την θάλασσα.

Σαν Χριστιανή Ορθόδοξη αισθάνομαι ότι προσβάλλομαι με την κατασυκοφάντηση της εκκλησίας ,και την αδυναμία των εκπροσώπων της να σταθούν στο ύψος τους.
Ήμαστε ανάμεσα στο Χαλιφάτο και το αδελφάτο και διαβλέπω έναν κατατρεγμό από τα μέσα σαν χριστιανοί σαν ετερόφυλοι εκτός τον κατατρεγμό που ήδη έχουμε σαν πολίτες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου