Διαφορετικότητα και εκπαίδευση.

Πριν λίγη ώρα μου είπε μια νεαρή μαμά ότι η νηπιαγωγός της κόρης της , της ζήτησε ένα παραμύθι για την διαφορετικότητα στα πλαίσια εκπαίδευσης των παιδιών, σε κάθε είδους διαφορετικότητα .

Πόσο λάθος θα συνεχίσει αυτή η εκπαίδευση των παιδιών μας?
Γιατί να γίνει μάθημα καν, έστω και μέσα από παραμύθια ότι υπάρχει οτιδήποτε διαφορετικό?
Γιατί πολύ απλά να μην μαθαίνουν να σέβονται ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους, ότι χρώμα και αν έχουν, ότι σχήμα και ύψος, ότι πιθανόν αναπηρία ότι ξεχωριστή συμπεριφορά?

Όλοι όσοι προωθούν τέτοιες τακτικές είναι σίγουρο ότι δεν έχουν ιδέα από παιδική συμπεριφορά και το πόσο σκληρά μπορούν να γίνουν όταν τους δείχνεις κιόλας το προς τα που να κατευθυνθούν.
Τα παιδιά λένε το είσαι χοντρός, η το "κυρία κοίτα πόσο κοντός είναι ο Κωστάκης",  η "είναι βλαμμένη η Μαρία", με την ίδια ευκολία που σου ζητάνε ένα ποτήρι νερό.

Το παιδικό μυαλό χαρακτηρίζει ως διαφορετικό το οτιδήποτε ξεχωρίζει από μια ομοιογενή ομάδα το πολύ των 10 ατόμων. Δεν μπορεί το παιδικό μυαλό να συλλάβει την διαφορετικότητα με την έννοια που την εννοούν οι εγκέφαλοι των υπουργείων .
Οι εγκέφαλοι που έχουν αφήσει πίσω τους αξίες και κανόνες απλής ευπρεπούς συμπεριφοράς, που υπαγορεύουν να μην πειράζουμε κανέναν, να ήμαστε ευγενικοί προς όλους, να μην μιλάμε άσχημα, κλπ και τα λοιπά.
Προσπαθούν να αντικαταστήσουν τις ηθικές αξίες την πατροπαράδοτη ελληνική συμπεριφορά με ήθη και συμπεριφορές ξένες στηριζόμενοι απλά και μόνο στις παθογένειες και τις δυσκολίες που υπάρχουν σε κάθε περίπτωση.
Προσπαθούν να κάνουν το κράτος ρυθμιστή της συμπεριφοράς με νόμους και φοβέρες αντί για την καλλιέργεια ευγενών αισθημάτων και στήριξη του σεβασμού, τις ευπρέπειας, τον συγκρατημένο τρόπο συμπεριφοράς και ομιλίας.
Δεν πάμε καλά αγαπητοί μου, καθόλου καλά.